 |
Demokrasinin “sadece sandiktan çikmak” oldugu iddiasi (inanci) anayasallastirdigindan beri, kuvvetler ayriligi ilkesi, kuvvetler birligine(!) dönüstürülmüs durumda. |
|
Partili cumhurbaskani, “andimiz” olayi üzerine AK Sarayda “bes yildir akliniz neredeydi” diyerek azarladigi, boynu egik yargiç taifesini izlerken, aklima bir geçmis olay geldi. AK Partili Cumhurbaskani basbakanken bir bakanlar kurulu toplantisini Erzurum Kongresi'nin yil dönümünde, Erzurum’da yapmisti. Canli yayinda toplantinin seklini ve konusmalarini not alarak, özenle izlemistim. Özellikle Basbakan Erdogan’in taklit yoklama sirasinda Siirt Delegesi Hafiz Cemil Efendinin yerine “burada” deyisindeki ses tonuna bile dikkat etmistim. Popülizmin gerektirdigi her türlü çabayi göstermesini iyi bilen bu günkü Partili Cumhurbaskanin daha o tarihte, partili basbakanligi asip, tek adamlik hedefine dogru adimlarini hizlandirdigi görülüyordu. Ancak, yasadigi toplumun gerçek ve üstün degerlerinin özünü kavrayamayan ve tinsel ezberini aydinlik için bozamayanlarin, ülkesine ne denli bedeller ödettigi, yakin geçmiste çok görülmüstür. Bizde de oldugu gibi! Gelelim o zamanki Erzurum Kongresi gözlemlerime: Birincisi Siz, o kongrenin gerçek anlamini anlamamissiniz. Orada, Amasya’da baslayan Kurtulus Hareketi'nin ve 12 Haziran Tamimi'nde belirlenen hedeflerin, topluma halka mal edilmesi yani, demokratik bir öz kazandirilmasi amaçlanmisti. Oysa Siz, Hiristiyanlarin isgal ettigi Istanbul’daki Halifenin, tacini kurtarmak için, Siirtli Hafiz Cemil Efendi dahil, bir takim din adamalarinin Erzurum’da bir araya geldigini saniyor veya öyle inanarak yoklamaya katilmis gibiydiniz. Ikincisi, Mustafa Kemal Laik Cumhuriyet'in temelini Amasya’da attiktan sonra, Damat Ferit’e karsi gücünü ve kuvvetini göstermek için, Anadolu’daki silah arkadaslarini yanina aldigini ve düsmana karsi Halki temsilen Baskomutan'in kendisi oldugunu resmetmek düsüncesi ile o toplantilari Erzurum’da yapmis ve amacina ulasmisti. Oysa Siz, Erzurum Kongresini, saraylari isgal altindaki Padisahi desteklemek için Anadolu’nun inanan, saf insanlarinin Erzurum’da bir araya gelerek, Sivil bir direnis baslattigini saniyor veya öyle göstermek istiyor gibiydiniz. Üçüncüsü de, özellikle 1914-18 yillari arasi yasanan Türk–Ermeni çatismasi, daha dogrusu çatistirilmasi sonucu ortaya çikan, can ve mal güvensizligini, yönetim boslugunu ortadan kaldirmak için, Erzurum Kongresi'nde basina Atatürk’ün geçtigi Heyeti-Temsile adi altinda fiilen bir Hükümet kurulmustur. Hem de o kongrede, Heyeti-Temsile’nin bütün yetkileri Mustafa Kemal’e verilmistir. Oysa Siz, Erzurum Kongresi'ni, civar sehirlerle birlikte yörenin din adamlari ve esrafinin Istanbul Hükümeti adina bir araya gelip, manevi bir güç birligi ve destegi sagladiklari Salon Toplantisi saniyor veya öyle inaniyor gibiydiniz. Burada, çocuklugumun hala en canli anisi olan bir önemli olayi anlatmak istiyorum: Dedem Osman Çevikçe 12 Haziran 1919’da Havza’dan Amasya’ya geldiginde Atatürk’ü karsilayan ve “Pasam Amasyalilar padisaha karsi sizinle beraberdir” diyen Müftü Kamil Efendi'nin yaninda Ittihat Terakki Temsilcisi olarak yer alan bir Hocadir. Ülke ve insan sevgisi ile dolu mükemmel bir zatti. Cumhuriyet kurulmus, Laik bir devlet olarak çagdas uygarlik yolunda büyük yol alinmis, ben artik ilkokula gitmekteyim. Çok istedigim zamanlarda Osman dedemin izniyle çikip minarede ezan okuyorum. Ancak o kadar mutsuzum ki, o güzel insan Dedemin, varligimi ve gelecegimi kurtaran Mustafa Kemal’e duydugu sevgisizligi her gün elemle izliyorum. Halifenin medresesinde dogmus, Çevikçe tekkesinde büyümüs bir din adami, hem de eski Ittihatçi Osman Hoca, Etnografya Müzesi'nde geçici kabrinde yatan Atatürk’ü onlarca yil sonra bile hala anlamiyor… 1950’lere gelip çocuklugumu astigimda, dedemi de daha iyi anladim… Atatürk’e olan minnetimi, sükranlarimi da, daha iyi anladim. (*) Bu gün, “Cumhuriyet Bayramimiz”. yurttaslarima kutlu olsun. Bu yazimi bilerek bu gün yayinliyorum. - |
|